به خدا خوش بین باشیم

به خدا خوش بین باشیم

به خدا خوش بین باشیم

به خدا خوش بین باشیم

به خدا خوش بین باشیم

به خدا خوش بین باشیم

ریاضیات به سبک شیخ بهایی

آنچه که ميخوانيد رياضيات به سبک شيخ بهايي است که ازکتاب خلاصة الحساب

 شيخ بهايي که درسال 1311 قمري نوشته شده به فارسي برگردانده شده است

 اين کتاب شامل ده باب سي فصل در رياضيات پايه ؛نجوم ؛وسيارات ميباشد.

در اين روش؛در جمع چند عدد چند رقمي که زير هم نوشته شده بجاي آنک اعداد

از سمت راست جمع زده شوند، از سمت چپ جمع زده مي شوند.

مثلا:

6 5 4 9
7 5 4 2
3 6 5 9
-------------------
 1 6          
    1 6        
       1 3
          2 0
--------------------    
 1 7 7 5 0 

همين طورکه مي بينيد هيچ (ده بريک يا بيست بر دو ويا...)بکار برده نمي شود

وبراي ياد گيري خصوصا بچه ها بسيار راحت است.    

1.بغض هایت را برای خودت نگه دار گاهی وقتها سبک نشوی ،سنگین تری...

2.فکر به بن بست را باید از بن،بست...

3.من از بیگانگان هرگز ننالم/که با من هرچه کرد آن آشنا کرد...

4.آدمها نمی فهمندت ،ترجمه ات می کنند آن هم به زبان خودشان...

5.اجازه خدا میشه ورقمو بدم؟

میدونم وقت امتحان تموم نشده ولی،خسته شدم...

6.روزهای برفیطولانی ترند برای کودکی که از سوراخ کفشش به زمستان می نگرد...

7.زندگی به من آموخت که هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست...

8.خداوند می بیند و می پوشاند،مردم نمی بینند و فریاد می زنند...

9.زندگی به من آموخت که هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست...

10.می گویی دوست دارم زیر باران قدم بزنم،اما وقتی باران می بارد چتر به دست می گیری؛می گویی آفتاب را دوست دارم ،اما زیر نور خورشید به دنبال سایه می گردی؛می گویی باد را دوست دارم،اما وقتی باد می وزد پنجره را می بندی؛حال دریاب وحشت مرا هنگامی که می گویی دوستت دارم...

1.خستم از لبخند اجباری/خسته ام از حرفای تکراری

خسته از خواب فراموشی /گم شدن با وهم بیداری

این همه عشقای کوتاهو /این تحمل های طولانی

سرگذشت بی سر انجام/گم شدن تو فصل طوفانی

حقیقت پیش رومون بود /ولی باور نمی کردیم

همینه روز روشن هم/ پی خورشید می گردیم

نشستیم رو به روی هم /تو چشمامون نگاهی نیست

نه با دیدن نه با گفتن/به نبض لحظه راهی نیست...

2.به شانه های سست باد منم که تکیه داده ام /به این دو چشم بی گناه عذاب گریه داده ام

منم که از کوه خودم همیشه کاه ساختم/برگ برنده داشتم ولی همیشه باختم

من از تمام آسمان به یک ستاره دلخوشم/تویی که طول می کشی منم که وقت می کشم

نگاه کن صداقتم اسیر صد فریب شد/دل من از هر چه که بود همیشه بی نصیب شد

صبح ندیده عمرمان زود غروب می شود/تو خوب زندگی کن و ببین چه خوب می شود

کسی برای عاشقی حکم قفس نمی دهد/گنه نکرده آدمی تقاص پس نمی دهد...

خانوما منو ببخشید ولی اینو تو ی سایتی بود دیدم گفتم شمام در جریان باشین !!! :

خدایی بیاین نظر بدینااااااااااا    هرکی از دخترا نظر نذاشت یعنی سکوتش علامت رضاست!!!!

حالا دیگه یو دانی که نظر نذاری!!!

انيشتين براي رفتن به سخنراني ها و تدريس در دانشگاه از راننده مورد اطمينان خود كمك مي گرفت. راننده وي نه تنها ماشين او را هدايت مي كرد بلكه هميشه در طول سخنراني ها در ميان شنوندگان حضور داشت بطوريكه به مباحث انيشتين تسلط پيدا كرده بود! يك روز انيشتين در حالي كه در راه دانشگاه بود با صداي بلند گفت كه خيلي احساس خستگي مي كند؟

راننده اش پيشنهاد داد كه آنها جايشان را عوض كنند و او جاي انيشتين سخنراني كند چرا كه انيشتين تنها در يك دانشگاه استاد بود و در دانشگاهي كه سخنراني داشت كسي او را نمي شناخت و طبعا نمي توانستند او را از راننده اصلي تشخيص دهند. انيشتين قبول كرد، اما در مورد اينكه اگر پس از سخنراني سوالات سختي از وي بپرسند او چه مي كند، كمي ترديد داشت.

به هر حال سخنراني راننده به نحوي عالي انجام شد ولي تصور انيشتين درست از آب درامد.

دانشجويان در پايان سخنراني شروع به مطرح كردن سوالات خود كردند. در اين حين راننده باهوش گفت: سوالات به قدري ساده هستند كه حتي راننده من نيز مي تواند به آنها پاسخ دهد. سپس انيشتين از ميان حضار برخواست و به راحتي به سوالات پاسخ داد به حدي كه باعث شگفتي حضار شد!